HVAC- (z ang. Heating,Ventilation, Air Conditioning). Jest to skrót odnoszący się do branży sanitarnej, zajmującej się ogrzewaniem, wentylacją oraz klimatyzacją.

Split – klimatyzator posiadający jedno urządzenie wewnętrzne oraz jedno podłączone do niego urządzenie zewnętrzne. Dla takiego rozwiązania nie ma możliwości późniejszego podłączenia dodatkowego urządzenia wewnętrznego.

Multi Split – zestaw klimatyzacji składający się z więcej niż jednej jednostki wewnętrznej oraz jednego urządzenia zewnętrznego bezpośrednio podłączonego z każdą jednostką wewnętrzną

VRF – zestaw klimatyzacji freonowej składający się najczęściej z wielu urządzeń wewnętrznych oraz jednej lub zespołu urządzeń zewnętrznych. Zespół urządzeń zewnętrznych jest połączony z jednostkami wewnętrznymi za pomocą systemu dystrybucji freonu (układ rur). Układy VRF mogą posiadać klika jednostek zewnętrznych oraz kilkadziesiąt jednostek wewnętrznych różnego typu.

Jednostka wewnętrzna – urządzenie systemu klimatyzacji montowane wewnątrz pomieszczenia odpowiedzialne za schładzanie lub ogrzewanie pomieszczenia. Występuje wiele typów jednostek wewnętrznych, ze względu na ich budowę oraz sposób montaży dzielimy je na min. ścienne, sufitowe (kasetonowe), podsufitowe, stojące itd.

Jednostka zewnętrzna (pot. agregat) – urządzenie systemu klimatyzacji montowane na zewnątrz. Obsługuje jedno lub więcej jednostek wewnętrznych oraz jest połączone z nimi instalacją freonową.

Instalacja freonowa – w klimatyzacji instalacja najczęściej wykonana z 2 rur miedzianych o różnych średnicach. W urządzeniach małych wydajności stosuje się rury miękkie, duże układy klimatyzacji wymagają przewodów z miedzi termo-utwardzanej. Rura o większej średnicy odpowiedzialna jest za transport freonu w stanie gazowym (większa średnica), rura cieńsza jest odpowiedzialna za transport freonu w stanie ciekłym. Dla ograniczenia strat ciepła, rury najczęściej pokryte są izolacją z tworzywa sztucznego lub spienionego syntetyczne kauczuku.

Centrala wentylacyjna – urządzenie odpowiedzialne za wymianę zużytego powietrza w pomieszczeniu. Nawiewa powietrze świeże, usuwa powietrze zużyte. Dodatkowo może oczyszczać powietrze, wstępnie podgrzewać oraz schładzać.
 
Kanał wentylacyjnych – przewód o przekroju okrągłym lub prostokątnym, przeznaczony do transportu powietrza. Najczęściej wykonany z blachy stalowej ocynkowanej z tworzywa sztucznego lub z innych elementów niepalnych.

Nawiewniki- element zakańczający kanał wentylacyjny,  umożliwiający nawiew świeżego powietrza z kanałów wentylacyjnych do pomieszczenia

Wywiewnik -  element rozpoczynający kanał wentylacyjny, umożliwiające wywiew zużytego powietrza z pomieszczeń

Filtr powietrza - element układu wentylacyjnego odpowiedzialny za oczyszczanie powietrza z zanieczyszczeń. Występuje wiele klas filtracyjnych – podstawowe oczyszczają powietrze z kurzu i drobnych pyłków, filtry wysokoskuteczne oczyszczają powietrze z drobnoustrojów (wirusy i bakterie). Rodzaj filtrów dobiera się wg rodzaju oraz wymagań sanitarnych w obsługiwanym pomieszczeniu.